Einde van mijn Nomadenbestaan
Door: elinejordanie
Blijf op de hoogte en volg Eline
19 Juli 2010 | Jordanië, Amman
Na twee weken zwerven door de prachtige straten van Amman heb ik mijn thuishaven gevonden...een appartement!! (hiervoor gaan de credits naar Ramzi en zijn familie)
De afgelopen twee weken waren fantastisch. Dankzij het logeren in het appartement van Ramzi en bij zijn familieleden heb ik veel van het Jordaanse familieleven mogen meemaken.
Zijn familie is heel erg gastvrij en hecht en nemen mij overal mee naartoe. Zo heb ik bijvoorbeeld met 12 nichten en neven van Ramzi in het bos gebarbecued om elf uur 's avonds. Dan voel je wel even heel vrij als je boven op een berg met uitzicht over Amman van je huisgemaakte kebab zit te genieten en mee probeert te zingen met de Arabische liedjes. En daarnaast zijn ze ook nog eens heel erg grappig en open minded!
En dat is maar goed ook dat ik het goed met ze kan vinden, want het appartement waar ik nu in zit is van Ramzi's neef, Ali. Ali woont samen met zijn vrouw en dochtertje in een appartement naast het appartement van zijn ouders, oma, broertjes en zusjes. Het is hier in Jordanië gebruikelijk dat je bij je ouders blijft wonen tot je getrouwd bent. Daarnaast kennen ze hier geen bejaardentehuizen, dus oma woont gezellig bij de familie.
Op dit moment is de vrouw van Ali met haar dochter voor 3 maanden bij haar familie in Oekraïne en Ali heeft het druk met zijn eigen supermarkt en zijn Arabische band (hij gaat nu weg om te spelen op een bruiloft). Als hij thuiskomt gaat hij naar zijn ouders (de buren dus..). Oftewel het appartement stond praktisch leeg en alles is er! Geweldig! Het is daarnaast lekker Oost Europees ingericht, dus voel me prima thuis op de zalmroze-miamivice-achtige bank.
Naast familie uitstapjes ben ik vorig weekend naar de Dode Zee geweest en afgelopen weekend naar Umm Qais.
De dode zee is echt mijn lievelings. Zo heb ik een hekel aan beesten in de zee en ben ik geen zwemheld. De dode zee heet niet voor niets zo, op dit laagste punt van de aarde in deze zoute omgeving kan, gelukkig, geen vis oid leven. Daarnaast is het onmogelijk om te zwemmen en kun je heerlijk ontspannen omdat je alleen maar kan drijven. Mijn tip zou zijn om een klein duikbrilletje mee te nemen, de hoeveelheid zout in de zee is genadeloos voor je ogen.
Afgelopen vrijdag ben ik met Simone, Iris, Paul en Matthijs (Nour Participants die in Irbid wonen) en AIESEC-ers van Irbid naar Umm Qais geweest. Deze bijzondere stad was vroeger een belangrijke handelsstad en ligt helemaal in het noordwesten van Jordanië. Wat speciaal is dat veel van de overblijfselen van de Romeinse nederzettingen van zwart steen zijn. Er staan dus hele mooie zwarte zuilen. Daarnaast biedt Umm Qais geweldig uitzicht op het meer van Tiberias en de Golanhoogvlakte, Syrië, Israël, Palestina en in de verte Libanon. We hebben vier uur op het terras gezeten en beseften ons dat het raar is om zo vredig daar op het terras te zitten met uitzicht op het meest conflictrijke gebied ter wereld.
Er is nog zoveel te zien hier…
De afgelopen twee weken waren fantastisch. Dankzij het logeren in het appartement van Ramzi en bij zijn familieleden heb ik veel van het Jordaanse familieleven mogen meemaken.
Zijn familie is heel erg gastvrij en hecht en nemen mij overal mee naartoe. Zo heb ik bijvoorbeeld met 12 nichten en neven van Ramzi in het bos gebarbecued om elf uur 's avonds. Dan voel je wel even heel vrij als je boven op een berg met uitzicht over Amman van je huisgemaakte kebab zit te genieten en mee probeert te zingen met de Arabische liedjes. En daarnaast zijn ze ook nog eens heel erg grappig en open minded!
En dat is maar goed ook dat ik het goed met ze kan vinden, want het appartement waar ik nu in zit is van Ramzi's neef, Ali. Ali woont samen met zijn vrouw en dochtertje in een appartement naast het appartement van zijn ouders, oma, broertjes en zusjes. Het is hier in Jordanië gebruikelijk dat je bij je ouders blijft wonen tot je getrouwd bent. Daarnaast kennen ze hier geen bejaardentehuizen, dus oma woont gezellig bij de familie.
Op dit moment is de vrouw van Ali met haar dochter voor 3 maanden bij haar familie in Oekraïne en Ali heeft het druk met zijn eigen supermarkt en zijn Arabische band (hij gaat nu weg om te spelen op een bruiloft). Als hij thuiskomt gaat hij naar zijn ouders (de buren dus..). Oftewel het appartement stond praktisch leeg en alles is er! Geweldig! Het is daarnaast lekker Oost Europees ingericht, dus voel me prima thuis op de zalmroze-miamivice-achtige bank.
Naast familie uitstapjes ben ik vorig weekend naar de Dode Zee geweest en afgelopen weekend naar Umm Qais.
De dode zee is echt mijn lievelings. Zo heb ik een hekel aan beesten in de zee en ben ik geen zwemheld. De dode zee heet niet voor niets zo, op dit laagste punt van de aarde in deze zoute omgeving kan, gelukkig, geen vis oid leven. Daarnaast is het onmogelijk om te zwemmen en kun je heerlijk ontspannen omdat je alleen maar kan drijven. Mijn tip zou zijn om een klein duikbrilletje mee te nemen, de hoeveelheid zout in de zee is genadeloos voor je ogen.
Afgelopen vrijdag ben ik met Simone, Iris, Paul en Matthijs (Nour Participants die in Irbid wonen) en AIESEC-ers van Irbid naar Umm Qais geweest. Deze bijzondere stad was vroeger een belangrijke handelsstad en ligt helemaal in het noordwesten van Jordanië. Wat speciaal is dat veel van de overblijfselen van de Romeinse nederzettingen van zwart steen zijn. Er staan dus hele mooie zwarte zuilen. Daarnaast biedt Umm Qais geweldig uitzicht op het meer van Tiberias en de Golanhoogvlakte, Syrië, Israël, Palestina en in de verte Libanon. We hebben vier uur op het terras gezeten en beseften ons dat het raar is om zo vredig daar op het terras te zitten met uitzicht op het meest conflictrijke gebied ter wereld.
Er is nog zoveel te zien hier…
-
19 Juli 2010 - 19:17
Martin:
Ow sheryl, wat een eeeeenig verhaal weer. Maar we misse je wel enorm hoor! -
19 Juli 2010 - 19:42
Syb:
He shitty, Martin Moreiro was me voor! Mooi verhaal weer schat. Inderdaad heel bizar dat je zo vredig kunt uitkijken over zo'n conflict.
Fijn idee dat je eindelijk een eigen plek hebt!! We belle snellll. xx -
20 Juli 2010 - 08:32
Nellie:
Wat een avontuur ! Heerlijk om te lezen. Wat een zalig leven heb je toch schat ! Leren, werken en uitstapjes en daarnaast die familie die jou verwend ! Om jaloers op te worden. Have fun ! Enjoy ! Kus. Mam. -
21 Juli 2010 - 10:51
Mariek:
Fantastische verhalen Elien!! Vooral al die moeite die je moest doen om je koffer dicht te krijgen, terwijl je dus prima je flinterdunne hemdjes en shirtjes had kunnen inpakken haha! Sorry misschien heb ook ik hier een beetje schuld aan... :S
Geniet er van daar want hier mis je helemaal niets hoor!
Liefs Mariek -
23 Juli 2010 - 14:20
Linda:
Hey Eline!
Het klinkt allemaal super daar!! Geniet nog van de 44 dagen die overblijven en gebruik ze optimaal!!
Hier alles oke! Laatste dag van de zomerfeesten is aangebroken!
Liefs! -
06 Augustus 2010 - 09:01
Nellie:
En dan dit weekend de woestijn in. Kun je zien hoe echte Nomaden leven ! En dan ga je naar de stad Petra. Een van de toeristische trekpleisters van Jordanie. Ik ben wel een beetje jaloers hoor ! Enjoy. Love you. Mum.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley